JAZZ AT HOME 2009 - 5de EDITIEwebsite JAZZ AT HOME
website JAZZ ZOLDER MECHELEN
SUNDAY SEPTEMBER 20 - MECHELEN
reporter: Freddie
photo: Freddie
comments: mail
Wanneer een collega reporter in ons kleine muziekwereldje je hulp inroept om als extra fotograaf deel te nemen aan een evenement waar hij zowat zijn hart heeft aan verpand, wie zijn wij dan om dit te weigeren. Erwin Van Rillaer aka jassepoes (website) draait ook al aardig wat jaartjes mee in het circuit en is de draaiende spil wanneer het onderdeel ‘fotograaf’ ter sprake komt op het ‘Jazzathome’ event in Mechelen.
'Jazz at home' is een pracht van een initiatief dat in Mechelen in het leven is geroepen en in 2009 reeds aan zijn 5de editie toe is. Het is de bedoeling om muziekliefhebbers nauwer te laten kennis maken met alle aspecten van jazz. Op 20 locaties in de binnenstad van Mechelen staan jazzliefhebbers hun huis, kelder, zolder of tuin ter beschikking van de organisatoren en worden deze accommodaties op deze ene dag omgetoverd tot concertruimten waar veelal jonge jazzmuzikanten hun ding kunnen komen doen en daardoor de gelegenheid krijgen om meer bekendheid te verwerven. Als apotheose van dit event is er als hoofdact de afsluiter met het ‘Tuesday Night Orchestra’ waarvoor de stadschouwburg als locatie werd genomen.
Zowat alle strekkingen van de jazz komen hier aan bod, traditionele jazz, bebop, swing, fusion, ‘street’ jazz, folk-jazz, groovy swing, vocale en moderne jazz, alles komt wel ergens op een locatie aan bod en in een serene sfeer geven alle artiesten drie sets te beste. Uiteraard kunnen wij van Rootsville niet op alle locaties aanwezig zijn en beperkt onze recensie zich tot de vier locaties die mij werden toegewezen. Voor de overige impressies verwijzen wij u graag door naar de website van ‘jazz at home’.
Simultaan met dit event liep ook in sommige gewesten de autoloze zondagen waardoor ook Mechelen op deze zondag 20 september zijn centrum hermetisch afsloot voor alle gemotoriseerde vervoer. Gelukkig beleven we een 'Indian summer' en daardoor is het bijna over de koppen lopen in de binnenstad en worden de wandelingen tussen de verschillende locaties als aangenaam ervaren. Afspraak voor de briefing was de 'Jazzvillage' in de stadschouwburg...
Zoals reeds vermeld is er de mogelijkheid om te kiezen uit 20 'ensembles' en op iedere locatie worden 3 sets gebracht van ruim driekwart uur per set met een tussenpauze van nog eens dezelfde tijd om iedereen rustig de tijd te geven zich naar het volgend concert te begeven. De tijd wordt stipt nageleefd en de organisatie is onberispelijk te noemen. Op iedere locatie wordt de bezoeker ontvangen door zowel de gastvrouw en/of gastheer en leiden er mensen van de organisatie alles in goede banen. Een lekker wijntje wordt op iedere locatie aangeboden door één van de sponsors en daardoor wordt de toch al lage ticketprijzen tot een minimum herleidt. Alhoewel iedere gastlocatie op de brochure wordt vernoemd hou ik er me aan om alleen de namen te vermelden in deze recensie om zo een zekere privacy te behouden.
Familie LAMBRECHT - MULIER
RUBY (vocaal - rock jazz)
my space
Ingrid Weetjens (vocals)
Koen Geudens (piano & keyboards)
Nathan Wouters (double bass)
Lionel Beuvens (drums)
Jean-Paul Estievenart (trompet)
Van de vier locatie die me werden toevertrouwd heb ik willekeurig locatie 17 als eerste gekozen en kwam ik in een prachtige moderne woning terecht midden in het oude stadsgedeelte. De familie Lambrecht-Mulier werd zelfs bekroond met een prijs voor de integratie van moderne architectuur in deze oude stadsomgeving.
Aan ieder bezoeker werd een hapje en een drankje aangeboden waardoor men zich dadelijk thuis voelt bij deze gastfamilie. Uiteraard zijn de locaties geen concertruimtes en wordt het nemen van beelden van de artiesten beperkt mede doordat we geen storend effect willen zijn voor de aanwezigen bij het beluisteren van het concert. Doordat living en eetruimte één geheel is werd er toch ruimte gecreëerd voor een 20-tal bezoekers en was de akoestiek meer dan aanvaarbaar te noemen. De artiesten konden zich opstellen in de zitruimte van de living en stipt om 14.15h konden Ingrid Weetjens en haar formatie beginnen aan set 1.
Ruby is een formatie die zich toespitst op vocale jazz, al dan niet met pop invloeden, en de roots van deze formatie bevindt zich in Leuven (Vlaams Brabant). Frontvrouw Ingrid Weetjens heeft haar stem volledig onder controle waardoor ze de aandacht van iedere bezoeker onmiddellijk naar zich toe weet te trekken. Bij wijlen is bijna ieder ander geluid dat opduikt storend te noemen en haar vocale kwaliteiten zijn subliem, misschien doordat Ingrid zwanger is wordt het aanhoren van haar songs als hemels beschouwd.
Het merendeel van haar repertoire dat ze brengt zijn eigen composities en arrangementen maar ook andere nummers komen aan bod. Zo is er het overbekende nummer uit de musical ‘Sound of Music’… ‘My Favorite Things’ van Rodgers en Hammerstein wordt hier gebracht als de versie waarmee John Coltrane bijzonder wat succes mee oogstte. Coltrane die nauw samen werkte met andere iconen als o.a. Miles Davis en Cannonball Adderley kon spijtig genoeg niet aanwezig zijn. Nee alle gekheid op een stokje… zijn plaats werd hier ingenomen door Jean-Paul Estievenart en deze trompetist heeft meer dan voldoende kwaliteiten in huis om hier aan te treden met Ruby. Samen met de verschijning en de stem van Ingrid kan hij hier zonder probleem de aandacht van de aanwezigen zonder moeite vasthouden en zijn beheersing van zijn instrument is hoogstaand te noemen. Ook Nathan Wouters, (double bass), Lionel Buevens (drums) en last but not least Koen Geudens op piano en Fender Rhodes zijn uit het juiste hout gesneden.
Vocaliste Ingrid Weetjens laat ook horen dat ze buiten het Engels ook andere talen meester is bij het brengen van jazz en uiteraard komen we zo ook bij het Braziliaans terecht. Met haar vertolking van ‘O Cantador’ dat gebaseerd is op de versie van Elis Regina bewijst ze ook dat ze deze zuiderse muziek onder de knie heeft en onder het beluisteren ervan flitst natuurlijk de naam van Astrud Gilberto door mijn hoofd.
Wanneer je constant gekluisterd bent door het luisteren naar Ingrid zijn de 45 minuten van een set natuurlijk zo om en moeten we ons maar begeven naar onze volgende locatie. Ik ben uiteraard benieuwd waar ik nu zal terecht komen...
Familie DELUSTER - VAN BELLEGHEM ERMAN DIRIKCAN TRIO (fusion jazz)
my space
Benedek Kiss (electric bass)
Tuur Moens (drums)
De afstand die ik moet afleggen naar de volgende locatie bedraagt amper 200 meter met het gevolg dat de aanwezigen van set 1 hier ter plaatste nog aan het buiten komen zijn.
We komen terecht in de living van gastfamilie Deluster-Van Belleghem die onmiddellijk uitgeeft op een prachtige tuin die zich op deze eerste verdieping bevindt. In deze tuin is er ook een ruim terras aanwezig met zelfs een overdekte locatie die bewondering oproept. Mevrouw en/of mijnheer hebben dit overdekt terras met heel veel smaak ingericht en zijn zeker dierenvrienden en meer bepaald vogelliefhebbers want in deze ruimte treft men verschillende ruime kooien aan waarin zich tientallen vogels bevinden en er komt me onmiddellijk de vraag op hoe ze dit in winterse tijden gaan oplossen. De ruimte die werd afgestaan aan de organisatie biedt meer dan voldoende plaats en in een mum van tijd zijn dan ook alle zitjes bezet. Prachtige locatie op een verdieping midden in het stad met uitzicht op de St. Romboutstoren...
Met het Erman Dirikcan trio komen we terecht in de gesofistikeerde composities van fusion jazz. Dit trio mag je gerust internationaal noemen met frontman Erman Dirikcan (electric guitar) die Turkse roots in zich heeft maar eveneens als Benedik Kiss (electric bass) zich bij onze Nederlandse noorderburen heeft gevestigd. Benedik zelf is van Hongaarse nationaliteit en treedt aan bij verschillende jazzformaties in Europa. Als drummer mogen we hier een landgenoot verwelkomen met name Tuur Moens, geboren in Duffel en toert al sinds zijn 15 jaar door Europa.
De arrangementen die Erman ons brengt zijn post modern en zijn het resultaat van een o.a. fretloze gitaar met electronische effecten. Niet iedere jazzliefhebber is onmiddellijk te vinden voor deze strekking in de muziek maar toch brengt dit trio rustgevende jazz die voldoende blijft boeien.
Nummers als ‘Rookin’’ brengen voldoening en rust en met het inbrengen van funk in ‘Groovin’ wordt het tempo een ietsje naar omhoog gebracht zonder dat de beat de aanwezigen doet opschrikken want zelfs deze funky grooves blijft voor iedereen aangenaam. Het Erman Dirikcan trio brengen hoogstaande fusion en toch genietbaar voor de doorsnee jazzliefhebber waarbij zelfs de pauzes tussen de nummer relax worden opgevuld door de talrijke vogels die blijkbaar ook genieten van dit moment en fluitend de stilte opvullen.
Omdat er maar drie sets te beluisteren zijn en me vier locaties werden toevertrouwd gaf dit optreden in deze tuin me de gelegenheid om te kunnen vertrekken zonder de aanwezigen te storen en benutte ik de tijd om de 2de openlucht locatie te gaan opzoeken...
Mevrouw RIET STES LES ABYSSES (folk jazz)
my space
Aurélie Charneux (Clarinette, accordion, sax & vocals)
Adrien Lambinet (Trombone, tuba, percussion & vocals)
Doordat dit op mijn lijstje de 2de locatie was die zich bevond in een tuin kon ik ook hier zonder storend te zijn mijn opwachting maken.
Bij mevrouw Riet Stes komen we terecht in een moderne en karaktervolle stadswoning en wordt iedere vierkante meter van haar gezellig tuintje optimaal benut. Ook hier overvalt de rust te midden van een stadscentrum je onmiddellijk en moet het heerlijk vertoeven zijn voor de gastvrouw, vooral met deze uitloper van een prachtige zomer.
De roots van het duo ‘Les Abysses’ bevinden zich in het Luikse. De muziek die Aurélie Charneux en Adrien Lambinet ons voorschotelen is bijzonder kleurrijk te noemen en hoofdzakelijk geïnspireerd op folk. Dit duo bespeelt ieder verschillende instrumenten en Aurélie laat haar kunnen horen op een instrument dat je in de muziekwereld niet dag dagelijks tegenkomt met name de basklarinet.
Een combinatie van jazz en folk op dergelijke wijze vertolkt zodat de setduur voor de aanwezigen veel te kort blijkt te zijn. Een vertolking van de klassieker ‘God Bless The Child’ van Billie Holliday wordt hier in een wondermooi eigen arrangement op ons losgelaten en laat ons wegdromen, wat voor iedereen hier in dit tuintje een bijzonder pakkend moment blijkt te zijn.
Ook een portie Klezmer staat er op hun setlist en daarmee is dit de meest gevarieerde set die ik vandaag mocht beluisteren en moet ik met spijt meededelen dat het zonde is om hier te moeten verder gaan.
16.30 en tijd om me te begeven naar de laatste set van de dag op locatie 9 welke zich weerom maar juist om de hoek blijkt te bevinden.
Mevrouw BARBARA VAN DE PERRE
LA FEMME BELGE (subterranean gipsy swing)
my space
Sam Coenegrachts (guitar & vocals)
Frederik Everaert (rhytmguitar & backing vocals)
Bas Gommeren (double bass)
Aangekomen op de laatste locatie van de dag wordt ik ontvangen door een zeer commercieel aangelegde mevrouw Barbara van de Perre. Daar de renovatie van deze woning nog aan de gang is moeten we naar de 2de verdieping via een geimproviseerde trap.
De woning van gastvrouw Barbara Van de Perre bevindt zich boven haar eigen restaurantje ‘Frida & de Henri’s’ dat zich situeert in de Goswin De Stassartstraat. Tijdens de kennismaking blijken we een gezamelijke kennis en voor haar huisvriend te hebben met name Frank van de bluesformatie ‘The Belbouchos’ en zo zie je maar dat het muziekwereldje in ons landje bijzonder klein is.
‘La Femme Belge’ had ik opzettelijk als laatste set gehouden om te bezoeken, mede doordat ik niet wist hoe zwaar het programma zou zijn en deze gispy swing een luchtige afsluiter zou worden. Deze formatie bestaat uit gasten uit A’pen en Gent en lijken het best met elkaar te kunnen vinden. Hun mosterd haalden ze bij onze eigen Django Reinhardt maar ook bij Louis Armstrong, Tom Waits en ook bij onze grootste chansonnier ‘ever’ Jacques Brel. Rik Sturtewagen (violin), Sam Coenegrachts (vocals & guitar), Frederik Everaert (rhythmguitar & backingvocals) en Bas Gommeren (double bass & backing vocals) voelen zich perfect thuis in deze tak van jazz.
Ook veel eigen composities zijn er te horen bij deze formatie met nummers waar ze over de titel nog moeten nadenken en dan doelen we op ‘Deedle Doodle Tits’ als ik het goed verstaan heb.
‘For Love’ is een bijzonder opwekkende gipsy song en brengt ons in de sfeer van Django R. Ook ‘Don’t Say You Don’t met een jazzy mix intro à la Armstrong en het bluesy van Tom Waits eindigt bijzonder swingend in mooie gipsy swing waarbij we ons opgewekt gaan voelen en de energie die Rik in zijn viool steekt op alle aanwezigen een aanstekelijke werking heeft.
…Walking in the sun, singing in the snow…what a gipsy feeling this was at home of gitana Barbara
Dit was een ontspannende en aangename zondag die ik door toedoen van 'Jazz at home' mocht beleven en na deze laatste set trok ik richting Jazzvillage waar we samen met de collega's fotograven konden genieten van een hapje en een tapje. Proficiat aan de organisatie voor een feilloos en gestructureerd verloop van deze zondag en ook bedankt aan de gastfamilies voor het openstellen van hun accomodaties.
momentopnamen...
and cheers...
